Γύρω στο 400 π.Χ. ο Ιπποκράτης προσδιόρισε τέσσερα οργανικά υγρά: το αίμα, την ωχρή χολή, το φλέγμα, και τη μέλανα χολή στα οποία απέδωσε τα διαφορετικά γνωρίσματα στο χαρακτήρα των ανθρώπων.

Αρκετούς αιώνες αργότερα, γύρω στο 149 π.Χ. ένας Ρωμαίος φυσιολόγος, ο Γαληνός, πρότεινε μια θεωρία ψυχοσύνθεσης βασισμένη στη θεωρία του Ιπποκράτη. Σύμφωνα με αυτή υπάρχουν τέσσερα είδη ανθρώπινης προσωπικότητας: ανάλογα με την ποσότητα συγκεκριμένων οργανικών υγρών που ρέουν στο σώμα του κάθε ανθρώπου.

• ο Αιματικός,
  
• ο Χολερικός,
  
• ο Μελαγχολικός,
  
• ο Φλεγματικός.

Φυσικά, οι μετέπειτα επιστήμονες ανακάλυψαν ότι τα τέσσερα αυτά οργανικά υγρά δεν ευθύνονται για τις ιδιαιτερότητες στην προσωπικότητα των ανθρώπων, αλλά συνδέονται με μια διαφορετική βιολογική οντότητα: τα γονίδιά μας.

Παρότι λοιπόν κάθε ανθρώπινο πλάσμα είναι μοναδικό, υπάρχουν γνωρίσματα της προσωπικότητας που μπορούν να ομαδοποιηθούν σε κατηγορίες οι οποίες μας βοηθούν να κατανοήσουμε καλύτερα ποιοι είμαστε και γιατί οι άλλοι δεν είναι ίδιοι με εμάς.